در همایش ابر کارآفرینان ایران که در سالن همایشهای بین المللی صدا و سیما برگزار شد دکتر کیهانی به ایراد سخنرانی پرداختند که در ادامه از نظرتان میگذرد:
به ما از بچگی یاد دادن که کار کنیم و کار کردن رو یادبگیریم، حتی با توجه به اینکه مردم، وضع مالی مناسبی در ۵۰ ۶۰ سال پیش داشتند؛ و این باعث افتخار ما بود.
ولی امروز چی؟ تویی که به عنوان کارآفرین یا فرد موفق صد ها جا برای سخنرانی میری، پول و‌سرمایه‌ات رو از کجا بدست آوردی؟ چه پیشینه‌ای داشتی؟ چقدر برای پولت زحمت کشیدی؟
چی شده که در این ۴۳ سال سفره‌ها خالی شده؟ فقرا و نیازمندان در خیابونا بیشتر شدن؟ امروز دیگه اگه بچه‌ای رو میبینیم که تو خیابون مشغول کار کردنه و سنش کمه، واسه کار یادگرفتن نیست!! واسه زنده موندنه. دیگه معنی «کودک کار»، ۴۳ سال هست که عوض شده و بچه‌ها و خانواده ها دارن داخل سطل آشغال دنبال رزق و روزی میگردن نه داخل مسجد!
حالا چرا کسی پیدا نمیشه، سازمانی پیدا نمیشه به این کودکان آموزش هم بده و از لحاظ تحصیل به این کودکان برسه که وقتی بزرگ شدن دیگه جاشون کنار سطل آشغال ها نباشه؟
چرا کلا انجام قدم‌های مثبت و سازنده در این مملکت با سختی و دشواری هست ولی دزدی و فساد و خاوری‌ها عین علف هرز هر روز دارن بیشتر میشن؟
یک مثالش خود من که ۱۲ سال هست که برای یک کار قانونی هنوز مجوز نگرفتم. ۱۲ سال هست که جلوی اشتغال ۶۹ هزار جوان رو گرفتند! پس کی جواب گو هست؟ مسئول واقعی کی هست؟ عناوین مسئولین رو نگاه میکنی یک تریلی واسش کم هست ولی وقت عمل میرسه هیچ کسی، کاره‌ای نیست!!!!
بالاخره ما کدوم رو باور کنیم؟ وعده هاتون رو یا رفتارهاتون رو؟
مطمئن باشید هزاران نفر دیگه و حتی میلیون ها نفر دیگه مشکل من رو دارن و فقط امروز اینجا همه شون با هم جمع نشدن. کی می‌خواهید تدبیری بیاندیشید؟
تا دیر نشده به فکر باشید وگرنه بعضی مواقع خیلی زود دیر میشه و اونوقت دعا میکنید که کاش زمان رو به عقب میشد برگردوند.