کاپیتان داری اشتباه میکنی!

گاهی حرف نزدن، شکل محترمانه‌ی فروپاشیه.
سکوت، همیشه نشانه‌ی آرامش نیست… گاهی فریاد نابودی است.
یه وقتایی با نگفتن، بیشتر از گفتن ضربه می‌زنی.
چیزی نگفتم، چون ترسیدم بعدش ممکنه دیگه چیزی برای گفتن نمونه.
بعضی بحران‌ها از یه حرف ناگفته شروع می‌شن.
سکوت هم حد داره؛ بعدش می‌رسه به گرفتاری.
هرچی بیشتر ساکت بمونی، فاصله بیشتر می‌شه… وگرفتاری بیشتر
به بچه ها و زیردست هاتون اجازه حرف زدن بدهید
حرف نزدن همیشه احترام گذاشتن وخوب بودن نیست، گاهی بی‌مسئولیتیه