سلام وقت بخیر؛
داشتم یه چیزی رو میخوندم نوشته بود غرور بدترین نوع جهالته، توی فکر فرو رفتم با خودم که فکر کردم یاد گذشته افتادم، یادم میاد بچه های برادرم کوچک بودند سن ما هم کمتر بود، یه روزی خانم برادرم به بچه ها گفت عمو شما رو دوست داره ولی غرورش اجازه نمیده بگه، یکی دو روز راجع به این قضیه فکر کردم گفتم عجب حرف قشنگی زد! دیدم راست میگه من خیلی بچه های برادر و خواهرمو دوست دارم اما ابراز نمی‌کنم؟! چرا؟ چه دلیلی داره؟!
از امروز تصمیم گرفتم بیان کنم و چقدر قشنگه آدم به بچه های خودش و آنهایی رو که دوست داره بیان کنه و ابزار احساسات کنه و من ابراز می کنم همه رو دوست دارم شماها رو هم دوست دارم واقعا میگم از ته دلم میگم..
شاد و پیروز و موفق باشید