خدایا چنان کن سرانجام کار – تو خشنود باشی و ما رستگار

مطلبی رو عرض می کنم که دلم میخواد بچه هام گوش کنند و دیگران هم اگه گوش کنند بد نیست؛

کاری کنیم که وقتی که نیستیم و از این دنیا میریم و یا کارمون رو ترک میکنیم از نبودمان مردم خوشحال نشن، خاطرم هست  یک آقایی که ماشین های ما را بیمه می کرد حق بیمه دولت و بیمه گذار رو رعایت می کرد و اجحاف در حق هیچ طرفی نمی کرد و انسان خوبی بود، یادمه مدتی ایشون رو آوردم برای ما کار کردند، یک شخص دیگه‌ای که رئیس قراردادهای مخابرات بود (زمانی که آقای بنامولایی در مخابرات بود) آنقدر این شخص خوب بود که خدا میدونه! با اینکه ما اذیت می شدیم وقتی پیش ایشون می رفتیم ولی با این حال از ایشون خواهش کردم که حدودا یکی دو سال با ما همکاری کرد، خیلی مرد خوب و سالمی بود و سُنّی هم بود، همینکه حق دولت رو میداد من خوشم آمد.

یا آقای مهندس خطیبی وقتی که پیش ما آمد به خاطر حُسن و خوبی ایشون چندین سال باهاشون کار کردیم و از نبودنشون هم همیشه ناراحت بودیم، ممکنه یکی بره و دیگری بیاد و بگن خدا پدر کفن دزد اولی رو بیامرزه! ولی بازم خدمت شما عرض کنم که انسان باید کار و رفتار و کردارش خوب باشه و مثلا وقتی شما به محل کارتون میرید کارمندان شما ازتون راضی باشند و زمانی که شما نیستید نگن  خوب شد که نیست! بهرحال این نصیحت رو از من داشته باشید.. روز و روزگار بهتون خوش